• جریان اطلاعات در یک سازمان یکی از حیاتی ترین عوامل موفقیت آن است، اما پنهان کردن گسترده اطلاعات یک اتفاق رایج است.
  • کارکنان، که ستون فقرات هر سازمانی هستند، احتمالاً ایده های خود را شکل می دهند و اطلاعاتی در مورد فعالیت های اساسی سازمان جمع آوری می کنند.
  • کارمندان اغلب با انتخابی مواجه می شوند که آیا این ایده ها و مشاهدات را بیان کنند یا سکوت کنند و از این اطلاعات بالقوه ارزشمند خودداری کنند.
  • صدای یک کارمند را می توان هر گونه تلاش برای بیان ایده ها، نگرانی ها، اطلاعات یا عقاید به افراد داخل یا خارج از سازمان تعریف کرد.
  • فقدان صدا سکوت در نظر گرفته می شود، اگرچه انگیزه پشت سکوت معنادارترین پیامی است که هنگام در نظر گرفتن سکوت سازمانی باید تحلیل شود.
  • از طریق استفاده از سکوت هدفمند، کارکنان به طور جمعی اطلاعاتی را که می تواند برای رشد و موفقیت سازمانی مضر باشد، پنهان می کنند.
  • بنابراین، سکوت سازمانی را می توان موقعیتی در نظر گرفت که در آن یکی از کارکنان بیشتری اطلاعات، نظرات، نگرانی ها یا ایده های به ظاهر ارزشمندی دارند و تصمیم می گیرند این اطلاعات را پنهان کنند.